Wyrwę się z klatki i własnymi rękami zburzę twoje królestwo.
Przez całe życie byłam piękną lalką uwięzioną w klatce męża.
Udało mi się uciec, ale w końcu wyrwano mi nawet dziecko, a tamtego dnia miałam umrzeć w płomieniach.
W ogniu, który mnie pochłaniał, rozpaczliwie wypowiedziałam życzenie.

„Gdybym tylko mogła wrócić — choćby raz…”
Gdy otworzyłam oczy, byłam z powrotem tamtego dnia.
Dokładnie w dniu, gdy mój mąż brał ślub z drugą żoną.
Tym razem będzie inaczej. Tym razem nie ucieknę.
Roztrzaskam klatkę i wzniosę się w powietrze.
A jego życie zniszczę o wiele bardziej okrutny sposób, niż on zniszczył moje.