Kiedy złoczyńca był młody, stała się Extra #1, która oszukała go i sprzedała jako ratunek. Ta dziewczyna, która cierpiała na nieuleczalną chorobę, próbowała kupić środki przeciwbólowe, sprzedając go, ale później zginęła z ręki złoczyńcy. Na szczęście nie został jeszcze sprzedany, więc najpierw dokopmy handlarzom niewolników. Nawet jako 12-letnia sierota bardzo dbałam o 12-letniego złoczyńcę. Mimo młodego wieku był wobec mnie nieufny, dopóki nie nadszedł czas rozstania, być może dlatego, że był złoczyńcą. Na szczęście udało mi się uzyskać obietnicę, że mnie nie zabije. W końcu nadszedł dzień, w którym rodzina złoczyńców przybyła, by go zabrać. „...Mówisz mi, żebym odszedł?” „Jeśli jest miejsce, do którego możesz wrócić, musisz tam iść. Bądź zdrowy i nie pozwól się łatwo zabić. Zrozumiano?” Po odesłaniu łotra, który uporczywie się we mnie wpatrywał, odwróciłam się i zwymiotowałam krwią. Ta irytująca nieuleczalna choroba. W porządku, bo wiem, jak ją wyleczyć. Byłabym w stanie rozpocząć nowe życie, gdybym mogła wyleczyć się z choroby i odejść stąd. Ale... „Ty...” ...Było coś dziwnego w kłującej twarzy złoczyńcy, który na mnie patrzył.